„Trzy słowa najdziwniejsze.
Kiedy wymawiam słowo Przyszłość,pierwsza sylaba odchodzi już do przeszłości.
Kiedy wymawiam słowo Cisza,niszczę ją.
Kiedy wymawiam słowo Nic,stwarzam coś, co nie mieści się w żadnym niebycie.”
– W. Szymborska.
Psst… Niech każde przejście Przyszłości w Teraźniejszość będzie dobre, oczekiwane, piękne!
Umiejmy ucieszyć się z Nic!
I niech najpiękniejsze myśli oraz postanowienia przynosi Cisza..
Dobrego 2015! 🙂 🙂 O:-)
Nasz Aniołek & Rodzice
Gdyby wierzyć, że jeszcze przed naszym pojawieniem się TU, „Anioły Zapomnienia” kładąc nam palec powyżej ust dały nam dar niepamięci tego, co przed nami… Brniemy co dnia w przyszłość niepewną, daleką, ciemną.
Gdyby wierzyć Aniołom, co sfrunęły znów na ten grudniowy czas, że są po to, aby pod koniec roku przytulić mocno każdego z nas. Gdy dzień krótszy; gdy coraz mniej się chce, gdy sił brakuje, a obowiązków nie jest mniej – teraz właśnie Boża Dziecina w ciemnej stajence, pod jasną Gwiazdą, jeszcze raz rodzi się – dla Ciebie, dla nich… I dla mnie.
Gdyby wierzyć Aniołom, że ponda dwa tysiące lat temu czas w miejscu zatrzymał się. Gdyby wierzyć, że wtedy, w jednej chwili, wszystko od nowa – dosłownie i w przenośni zaczęło liczyć się… U nas w kolejny, niemal taki sam jak co roku wigilijny wieczór czas zatrzyma się – znów będą palić się świece, wokół bliskie twarze, połamany opłatek, może o jakiś ukochany uśmiech mniej… Czy zacznie się wszystko od nowa? Czy obok siebie zamiast ciemnej stajenki, zobaczymy rozgwieżdżone Niebo… ? Zapytaj siebie. Albo mnie.
Gdyby wierzyć Aniołom, że po COŚ teraz, w tym czasie tak tłumnie na naszych drzewkach, dekoracjach, świecach, porcelanach zjawili się… Może przyśnił im się coroczny, magiczny sen? Że dają nam różdżkę, dają Dzieciątka dłoń, dają niepowtarzalną magię Bożonarodzeniowych Świąt. Ten jeden sen… Byśmy zamiast cieni widzieli blask; byśmy zamiast grymasów, bieli w lustrze pogodną twarz; byśmy wobec obcych byli zwyczajnie serdeczni; byśmy o swoje marzenia byli pokornie waleczni. Byśmy wystukali wreszcie zapomniany numer telefonu, by nikomu nigdy nie zabrakło pełnego wspomnień domu. By każda piękna podróż zaczynała się od pierwszego, uczciwego kroku; by nikt już więcej nikomu nie życzył gorzej – ani w twarz, ani z boku. By nie ocieplał się tylko nasz meteorologiczny klimat; by sił i zdrowia zawsze starczało, a słowo „przepraszam”, „wybaczam”, „kocham” tak głośno i spontanicznie się wypowiadało. Taki sen… Co roku ten sam sen.
Zaczarujmy ten sen, by stał się jawą. Zaczaruj się! Zaczaruj mnie! Zaczaruj – na dłużej. Nie tylko na jeden w roku dzień…
Kochani, w króciutkim post-scriptum do poprzednich słów dołączamy nasze najszczersze, najcieplejsze życzenia – odnalezienia Bożonarodzeniowej RÓŻDŻKI – czy to będzie Betlejmska Gwiazda, czy nuty Kolędy, czy rączka Dzieciątka, czy kolorowe światełko…
Niech czaruje Was, Wasze Domy, Waszych Bliskich… Niech sen się spełnia, czemu nie? Przecież czas znów zaczyna liczyć się od nowa! 🙂
Gdyby wierzyć Aniołom…, to pewnie i tak wszystko co przed nami, wygląda inaczej niż może nam się wydawać; niż możemy się upierać; niż możemy planować… BĄDŹCIE SZCZĘŚLIWI! BĄDŹCIE DOBRZY! BĄDŹCIE SOBĄ!
MAGII!
MAGICZNYCH ŚWIĄT!
MAGICZNYCH SNÓW… NA JAWIE! 🙂
„SAM NIC NIE CZYNIŁEM DOBREGO,
ANI MNIEJ, ANI WIĘCEJ,
TO TYLKO ANIOŁ ROZDAWAŁ…
CZASAMI PRZEZ MOJE RĘCE.”
/ks. Jan Twardowski/
Kochani nasi!
Dziś mija kolejny 21-szy dzień miesiąca! Kolejny dzień, kiedy Krzyś jest z nami mocniej, bardziej, bliżej, mimo, iż niektórym mogłoby się wydawać, że jest zbyt daleko, że jest nieosiągalny, że Go nie ma… Nic z tych bzdur! Krzyś JEST – dalej dyryguje! Nam – prywatnie. Wam – dając, ale też zarazem i prosząc o poMOC!
Dziś nasz mały Dyrygent świętuje gdzieś TAM swoje 2,5 roczku. Oprócz całkiem poważnego już zdmuchiwania świeczek, nie zapomniał o swoich małych Przyjaciołach – wziął batutę w rączkę i jest przekonany, że każda świeczka na ziemskim torcie jest warta… wszystkiego!
A on Was prosi tylko o malusieńką przysługę – pomóżcie każdej tortowej świeczce Krzysiowych Przyjaciół płonąć jak najdłużej, niech zdmuchują ją przepełnione radością oczy, beztroską serce, wypowiadając ot takie najzwyklejsze dziecięce, proste marzenie – aby być zdrowym, aby być z Mamą i z Tatą, aby BYĆ…
Dziś nasz RAP-owy Dyrygent urządza nietypową Rycerzykową Akcję Pomocy – taką podsumowującą: dedykowaną wszystkim bohaterom koncertów roku 2014! Poniżej w skrócie przedstawiamy ich historie, odnośniki do poczytania więcej oraz ciąg dalszy ich historii, potwierdzający, że WARTO POMAGAĆ… Bo „happy end” istnieje, bo marzenia się spełniają, bo dziecięce oczy mogą się śmiać mimo trosk.
Dokładnie rok temu zaczęliśmy RAP-ować z wysokiego C… Potem poszło z każdym miesiącem – koncertowo! Była Wasza ogromna poMOC! A wystarczyło niewiele: 5 zł za bilet wstępu!
Dla wszystkich, którzy w mijającym roku nie zdążyli, zapomnieli zaRAP-ować, albo czują świąteczną potrzebę podzielenia się swoją dobrocią z innymi – przedstawiamy ponownie prawdziwą Plejadę Gwiazd – małych Bohaterów, którym możemy przynieść bożonarodzeniową MOC! Działajcie! RAP-ujcie! Pomagajcie! Czujcie się z tym… fajnie! 🙂
Wszystkie koncerty RAP znajdziecie pod tym linkiem: koncerty RAP 2014
Dedykowany Juliankowi: zbieraliśmy na poważną operację serduszka! I zebraliśmy! Miliony dobrych serc 🙂 Julianek – maluśki Góral rośnie zdrowo, uczy pomagać innym, jest iskierką Rodziców!
Bohaterem miesiąca był Mateuszek! Chłopczyk ma się stabilnie, rośnie, dorasta i potrzebuje coraz więcej form rozwoju. Chce się komunikować z innymi, chce się uczyć, chce się śmiać i pokazywać swój świat innym! Zbiera wciąż na upragnionego, specjalistycznego tableta, który wszystkie te marzenia może spełnić!
W marcu RAP był nietypowy, bo koncertowaliśmy wydaniem książki „Rycerzyk”! Całkowity zysk (dotychczas otrzymany = 1300 zł) przekazaliśmy naszym Przyjaciołom z hospicjum Alma Spei.
RAP-owaliśmy dla Julci! Dziewczyna jest pod troskliwą opieką Taty oraz rodzeństwa, pod anielską opieką Mamy, ciesząc się nawzajem sobą w wyremontowanym przez dobrych ludzi mieszkaniu!
Koncert pomagający wspaniałym Ludziom tworzącym Hospicjum Fundacji Gajusz dla Noworodków – aby Mama i Tata byli zawsze blisko… Aby żadne dzieciątko (tak jak Krzyś) nie musiało nigdy zostawać same wśród szpitalnego sprzętu…
Czerwiec należał do Błażejka! Chłopczyk pomyślnie goni rówieśników, serduszkowe sprawy ma pod fachową kontrolą i liczy, że wreszcie kiedyś zdrowie wróci do niego w pełni!
RAP-owaliśmy dla Pięknych Aniołów z Krakowa, którzy ciągle mają niesamowicie dobre serca i fantastyczne pomysły odnawiając dziecięce pokoje, które tej radości, świeżości i warunków do nauki i zabawy wymagają!
W sierpniu było nas wyjątkowo dużo na koncercie i graliśmy wyjątkowo głośno! A wszystko to dla bohaterki- Zuzi – dziewczynki zmagającej się z super złośliwym nowotworem… Nie jest łatwo, ale dziewczyny (Zuzia wraz z Mamą) super dzielnie i pięknie dają radę wszystkim terapiom, diagnozom i… cieszą się z dobrych wieści – a takie nadchodzą coraz częściej! 🙂
RAP dla Dawidka, był delfinkowy! M.in. dzięki Wam chłopczyk turnus delfinkowy ma zaliczony! 🙂 I teraz pozostaje się wspinać po kolejnych szczeblach rozwoju! Trzymamy kciuki!
Październik dla herosa – Bartka! Chłopczyk właśnie przechodzi kolejną, trudną chemioterapię… Jest nadzieja – zawsze! Jest potrzebna MOC – zawsze!
Ostatni koncert był dedykowany Kubusiowi! Ciągle jest wielka szansa, że Kubusiowi lekarze zza oceanu ocalą nóżkę!
Po kliknięciu w każdy LINK (podświetlony na niebiesko), odesłani zostaniecie do konkretnego RAP-owego koncertu. Tam – znajdują się (patrz: akapit Bilet wstępu na nasz „koncert RAP”) dane do wykonania przelewu dla każdego Bohatera! Ciągle i tylko 5 zł – bez wychodzenia z domu! 🙂
Tym samym, gramy kolejny, ostatni w tym roku RAP! Z Krzysiem – dyrygentem na czele… Gdyby nie nasz Rycerzyk, pewnie by nas nie było w tym miejscu, w tym czasie; robiąc to, co robimy; dostrzegając to, co kiedyś było niezauważalne… Krzyś każe pewne zasłony odsłaniać dalej, udowadniając, że wielu takich małych Rycerzyków jak on, ma większe szanse… na bycie szczęśliwymi, w domku… w te i kolejne Święta. Pomagajmy! I bądźmy szczęśliwi! 🙂
I… PIOSENKA: świątecznie, ciepło, niech nastraja… do poMOCY! 😉
krzysiowemaleconieco 